Hayatın içinden bir öykü

Kendimizi gelistirmek

Bir ormanda iki kisi agac kesiyormus. Birinci adam sabahlari erkenden
kalkiyor, agac kesmeye basliyormus, bir agac devrilirken hemen digerine
geciyormus. Gun boyu ne dinleniyor ne ogle yemegi icin kendine vakit
ayiriyormus. Aksamlari da arkadasindan bir kac saat sonra agac kesmeyi
birakiyormus. Ikinci adam ise arada bir dinleniyor ve hava kararmaya
basladiginda eve donuyormus. Bir hafta boyunca bu tempoda calistiktan sonra
ne kadar agac kestiklerini saymaya baslamislar.

Sonuc : Ikinci adam cok daha fazla agac kesmis.

Birinci adam ofkelenmis :

" Bu nasil olabilir ? Ben daha cok calistim. Senden daha erken ise basladim,
senden daha gec bitirdim. Ama sen daha fazla agac kestin. Bu isin sirri ne
?"

Ikinci adam yuzunde tebessumle yanit vermis :

" Ortada bir sir yok. Sen durmaksizin calisirken, ben arada bir dinlenip
baltami biliyordum. Keskin baltayla, daha az cabayla daha cok agac kesilir."

Kendimizi gelistirmek , baltamizi bilemektir. Kendimize zaman ayirip,
yasamimizi objektif bir bakisla gozden gecirmektir. Zayif buldugumuz
alanlarimizi gelistirmek icin caba gostermektir. Bu, zihnimizin, ruhumuzun,
karakterimizin guclenmesi icin olmazsa olmaz bir kosuldur.

Delfi'deki unlu tapinakta Sokrat'in su sozu yer alir :

" Insan Kendini Tani "
Kendini tanimak, su anda oldugumuz noktayla olmak istedigimiz nokta
arasindaki yoldur. Kendini tanimak, kendimizi nasil gordugumuz ile
baskalarinin bizi nasil gordugu arasinda aci olmamasi anlamina gelir.

Bireysel ve is yasamimizda basarili, mutlu ve doyumlu olmak istiyorsak,
baltamizi bilemek icin kendimize zaman ayirmaliyiz